In het midden van Oordegemdorp staat de St.-Martinuskerk. De oudste vermelding van deze kerk gaat terug tot 1206, het jaar waarin bisschop Jan van Kamerijk toestemming gaf om de altaarrechten af te geven aan ene Walter van Belle. 12 jaar later gaf deze Walter van Belle het patronaat (= beschermheerschap) van de kerk aan de abdij van Affligem. Van de hooggotische kern blijft alleen nog de westertoren en het schip, opgetrokken in Leedse steen, over. De voorgevel werd in 1634 hersteld en in 1776 werd het koor uitgebreid. De wederopbouw van de zuiderzijbeuk met baksteen dateert van einde 18de eeuw. Een eerste restauratie gebeurde in 1933. De eerste bescherming - in 1936 - gold voor de toren, de voorgevel, de zuiderzijbeuk en het oostelijk deel van het koor. In 1981 startte men een grondige restauratie en werd de hele kerk beschermd.

In het hoogkoor hangt het schilderij "De Doornenkroning en Bespotting van Christus", een werk van Jan Janssens uit 1658. Het is een kopie van het werk dat in de kerk van Laarne hangt. Een schilderij van Van Gemeersch uit 1825 stelt "De H. Dominicus ontvangt de Rozenkrans uit de Handen van Maria" voor. In de kerk staan enkele 17de-eeuwse beelden: Moeder Maria met Kind, de H. Catherina en de H. Barbara. De twee biechtstoelen dateren uit de 17de eeuw, de preekstoel uit 1765, de marmeren doopvont met koperen deksel uit 1860. In de kerkvloer liggen verschillende grafstenen.