Deze houten piëta, een 75 cm groot gepolychromeerd beeld, werd in 1414 van Duitsland naar Lede overgebracht. Het was een geschenk van Matthias Van den Neste, die vele jaren voordien als jongeling zijn geboortedorp had verlaten om in Keulen een stiel te leren bij een juwelier, een handelaar in edelstenen.

Een aantal Ledenaars reden met paard en kar tot Brussel om het beeld op te halen. Op de terugweg ontmoetten ze een groep ruiters. Eén van de paarden kwetste een ruiter waarop hun leider dreigde de kist open te kappen. Zijn arm bleef echter stijf staan. In Lede aangekomen en dank zij de vurige gebeden tot Onze-Lieve-Vrouw, kon hij zijn arm weer goed gebruiken. De verering tot Onze-Lieve-Vrouw werd zeer snel bekend in alle omliggende gemeenten. Een klein voorbeeld: reeds in 1463 verkocht men hier in onze kerk 4.505 medailles. In de periode 1450 tot 1550 werden relieken rondgedragen in het ganse Vlaamse land. Deze relieken bestonden uit een stuk van het beeld, waarvan men langs de rugzijde de verwijdering kan vaststellen. Begin 1500 verzetten de bisschoppen van Kamerijk en Doornik zich tegen deze rondgangen en herriepen hun verleende mandaten. Doch de vele bedevaarders kwamen liever zelf naar Lede met als gevolg dat onze kerk na enkele jaren diende vergroot te worden !

In het begin was er een ommegang "van de kerke tot de cluyse" (= kluis of kapel). Later spreekt men "… tot de Grote Kapel", de kapel die opgericht werd in 1615 door ridder Jan de Bette.

De Mariale Processie, 2 weken na Pinksteren, is een evenement dat wijd en zijd gekend is met honderden deelnemers en duizenden bezoekers. De processie gaat door om de 2 jaar (pare jaren).

Het Onze-Lieve-Vrouwaltaar (detail)